Friday, September 29, 2017

A ESSÊNCIA DO AMOR - PARTE - 240

                                                    A ESSÊNCIA DO AMOR

                                               PARTE - 240

Neste momento chega à hora do sacrifício, então o cacique comandante daquela tribo, entra em cena para examinar cada detalhe do corpo daquela caça, que era o rei.
Então mediante o minucioso exame o cacique constatou que o rei estava faltando um dedo.
E era de praxe religiosa, segundo a tradição indígena que toda caça teria que ser perfeita sem nenhuma mancha diferente, e nem tão pouco faltando algum órgão, para que pudesse ser sacrificada.
E quando foi constatado esse pequeno incidente, o cacique autoriza que parassem todo cerimonial, pois a caça estava com defeito e não estava em condição de ser sacrificada.
Mas deu a entender que eles queriam alguma coisa para deixá-lo em paz, e prontamente o rei o oferece muitas prendas.
E no desenrolar da conversa acabaram se entendendo e mediante a tudo o que aconteceu.
Acabaram por fazer amizade com o cacique e seu povo, tendo os como seus aliados.
Então o rei volta pra casa, e procura uma maneira para que o povo seguisse os ensinamentos daquele servo fiel, a respeito do seu Deus e estabelece um decreto.
Que a partir daquela data todo o povo, teria que aprender aquelas frases,
Mandou soltar seu servo e amigo, que dali por diante nunca mais colocaria a sua amizade em prova, e aquela frase nunca mais saiu de seu pensamento, Deus é bom! Deus é muito bom!... Deus é bom demais!...

Muitas vezes, precisamos sofrer duras penas, para entender, a bondade e a misericórdia de Deus.

(Tradução a pedido)

En este momento llega a la hora del sacrificio, entonces el cacique comandante de aquella tribu, entra en escena para examinar cada detalle del cuerpo de aquella caza, que era el rey.
Entonces, mediante el minucioso examen el cacique constató que el rey estaba faltando un dedo.
Y era de costumbre religiosa, según la tradición indígena que toda caza tendría que ser perfecta sin ninguna mancha diferente, y ni tan poco faltando algún órgano, para que pudiera ser sacrificada.
Y cuando fue constatado ese pequeño incidente, el cacique autoriza que pararan todo ceremonial, pues la caza estaba defectuosa y no estaba en condición de ser sacrificada.
Pero dio a entender que ellos querían algo para dejarlo en paz, y prontamente el rey le ofrece muchos regalos.
Y en el desarrollo de la conversación acabaron entendiéndose y mediante todo lo que sucedió.
Acabaron de hacer amistad con el cacique y su pueblo, teniendo los como sus aliados.
Entonces el rey vuelve a casa, y busca una manera para que el pueblo siga las enseñanzas de aquel siervo fiel, acerca de su Dios y establece un decreto.
Que a partir de aquella fecha todo el pueblo, tendría que aprender esas frases,
En el caso de que se trate de una persona que no sea de su familia, ¡Dios es muy bueno! ... ¡Dios es demasiado bueno! ...
Muchas veces, necesitamos sufrir duras penas, para entender, la bondad y la misericordia de Dios.

                                        ----- EJO ----- Continua

No comments:

""IDE E PREGAI" -- PARTE - 177

Muitos pregam aquilo que não vivem; prega a honestidade, mas vive em tapear seu próximo. Pregam para que não roubem, mas em sua casa tem g...